• A- A A+

Szlaki

Trasa Rowerowa 3

Trasa dość trudna, co wynika głównie z jednego długiego, sztywnego, w przeważającej części asfaltowego podjazdu pod Górę Jawor. Na odcinku 4 kilometrów zmierzymy się na nim z prawie 300-metrowym przewyższeniem. Wcześniej, na rozgrzewkę dwie krótsze, asfaltowe wspinaczki: pod wał Żukowa i pod przełęcz pomiędzy Łobozewem i Teleśnicą. Wyczerpanie, którego doznamy na podjazdach, zrekompensowane będzie zjazdami układającymi się jak ich lustrzane odbicia.

Warto jeszcze wspomnieć o atrakcyjnej, 4-kilometrowej terenowej sekcji pomiędzy Zatoką Teleśnicką a Półwyspem Jawor. Jadąc brzegiem Zalewu Solińskiego, prawie po warstwicy, pokonujemy jary 5 strug spływających zboczem Góry Jawor do zalewu. Fragment ten, ze względu brak czytelnych oznaczeń, wymaga pewnej koncentracji. Ze zrozumiałych również względów po dłuższych opadach napotkamy tu na błoto utrudniające jazdę. W upalne dni natomiast dzikie plaże zachęcają do kąpieli. Spod Urzędu Gminy Olszanica ruszamy na wschód, szosą nr 84, pedałując lekko w górę doliny Starego Potoku. Mijamy łańcuchową zabudowę Stefkowej i docieramy do Ustjanowej Dolnej. Tutaj porzucamy główną arterię komunikacyjną i skręcamy w odgałęziającą się na południe drogę lokalną do wsi Łobozew. Trakt ten prowadzi w poprzek wału Żukowa – wznosi się zboczem północnym, przewija przez grzbiet i opada zboczem południowym do doliny rzeczki Łoboźnica. Zjazd kończymy w miejscu zwanym Pastewnik. Kontynuujemy jazdę na południe. Początkowo lekko w górę przez Łobozew Górny, a następnie sztywno pod grzbiet łączący masywy Góry Jawor i Żukowa. Przekraczamy go na połogiej przełęczy 537 i zjeżdżamy do wsi Teleśnica Oszwarowa. Na jej początku skręcamy na zachód, jedziemy drogami utwardzonymi, początkowo w dół potoku Daszówka, następnie prawym brzegiem Zatoki Teleśnickiej. U wylotu zatoki przyjmujemy w przybliżeniu kierunek północny. Wzmiankowaną wyżej sekcją terenowo-brzeżną docieramy do położonego na półwyspie Wojskowego Zespołu Wypoczynkowego Jawor. Przed nami wyczerpujący podjazd asfaltową drogą dojazdową.

W dolnej części nachylenie drogi łagodzą cztery serpentyny, wyżej bywa sztywno, ale z widokami na jezioro. Zwieńczony masztem przekaźnikowym szczyt zostaje po prawej ręce, przed nami długi, miejscami kręty zjazd do prawobrzeżnej Soliny. Wykorzystując ruchliwy deptak na koronie zapory solińskiej, przeprawiamy się do szosy nr 895. Zjeżdżamy serpentynami pod koronę zapory, następnie pokonując wyniosłość Żukowca, docieramy do wsi Bóbrka. Tu porzucamy ruchliwą szosę i drogą lokalną prowadzącą wschodnim brzegiem Zalewu Myczkowieckiego, u podnóży wyniosłego masywu Kozińca, docieramy do letniskowych Myczkowiec. Dalej, cierpiąc nieco na przedwojennym bruku, pokonując wyniosłość Skałek Myczkowieckich, przez Podkamionkę podążamy do Uherzec Mineralnych. Tutaj wracamy na szosę nr 84 i jadąc na wschód, skrajem kotliny uherczańskiej, wracamy do Olszanicy w miejsce, w którym rozpoczęliśmy trasę.

Trasa na mapie

Nowoczesne narzędzia wsparcia rozwoju turystyki dla małych destynacji turystycznych w Polsce (gmina Olszanica) i Słowacji (okres Svidnik). Nr mikroprojektu: INT/EK/KAR/1/I/A/0007